Περιγραφή προϊόντων

Ενσωματωμένη νοσοκομείο γεννήτρια εργαστηριακής ηλεκτρόλυσης διοξειδίου χλωρίου εξοπλισμού επεξεργασίας λυμάτων

Τα συστήματα χορήγησης της δόσης διοξειδίου χλωρίου είναι μια ασφαλής και αποδοτική μέθοδος την παροχή νερού της οικοδόμησής σας. Το Legionella και τα επικίνδυνα παθογόνα καταστρέφονται από ClO2, προστατεύονταςτουςασθενείςσαςότανχρειάζονταιμιαασφαλήπαροχήπόσιμουύδατοςπιό πολύ.

Τα οφέλη της γεννήτριας διοξειδίου χλωρίου περιλαμβάνουν:

• >95% αποδοτικότητα στην παραγωγή ClO2, το οποίοείναιμιααπαίτησηγιατηνυγειονομική περίθαλψηστο πλαίσιοτωνhtm-04-01κανονισμών
• Καταδυμένη τεχνολογία αντιδραστήρων (υδροθάλαμος 360°) ένα εξωτερικό σκάφος του νερού περιβάλλει εσωτερικό ClOτο σκάφος 2, που σημαίνει την ασφάλεια βεβαιώνεται
• Ενσωματωμένα τυποποιημένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ασφάλειας υψηλού επιπέδου ασφάλεια που κόβονται και συνεχής έλεγχος ClO2 και επίπεδα χλωρίτη μέσα στο υδάτινο σύστημα
• ClOο ανιχνευτής ατμού 2 αερίου ως πρότυπα, διακόπτει το σύστημα σε περίπτωση ενεργοποίησης
• Μακριά διάρκεια ζωής γεννητριών των ετών 10+, με ένα συνολικό κόστος κύκλου της ζωής πάνω από 10 ετών
• Καμία ανάγκη να αποθηκευτεί συγκεντρωμένο ClO2 επιτόπια ClO2 παράγονται στό σημείο της έγχυσης στο ρεύμα νερού

ClO2 είναι ένα αποτελεσματικό και ισχυρό απολυμαντικό. Είναι σε θέση τα βακτηρίδια και τους ιούς, τα σπόρια και τις φόρμες. Η αδρανοποίηση Giardia είναι δυνατή με τις χαμηλά δόσεις και Cryptosporidium Parvuum με μια αξία CT 78.

Πίνακας 1 1

ClO2 πλεονεκτήματα πέρα από το χλώριο

Υψηλότερη παραγωγή & μεγαλύτερες οικονομικές αποδοτικότητες - το διοξείδιο χλωρίου έχει μια υψηλότερη ικανότητα οξείδωσης, και μια χαμηλότερη δύναμη οξείδωσης από τα περισσότερα είδη χλωρίου, καθιστώντας την τουλάχιστον 2,6 φορές ισχυρότερη ανά PPM σύμφωνα με τις τιμές CT cWho.

Κανένα καρκινογόνο υποπροϊόν & κανένα κακό περιστατικό γούστου στο νερό - το διοξείδιο χλωρίου ενεργεί μόνο από την οξείδωση και δεν συνδυάζει με τις οργανικές ενώσεις να διαμορφώσει τα περιβαλλοντικά επικίνδυνα υποπροϊόντα όπως Trihalomethane και άλλες χλωριωμένες οργανικές ενώσεις που έχουν απαριθμηθεί όπως ενδεχομένως καρκινογόνα.

Λιγότερο διαβρωτικός - το διοξείδιο χλωρίου έχει μια χαμηλότερη δυνατότητα οξείδωσης και δεν υδρολύει για να διαμορφώσει ένα οξύ, και επομένως είναι λιγότερο διαβρωτικό.

Εργασίες άνω του ευρέος pH - η αποτελεσματικότητα του χλωρίου είναι πολύ pH εξαρτώμενο, και είναι σχεδόν ατελέσφορη επάνω από pH8. Το διοξείδιο χλωρίου είναι αποτελεσματικά καθόλου pH κάτω από 12.

Αποτελεσματικός ενάντια στους σύνθετους οργανισμούς - το διοξείδιο χλωρίου έχει βρεθεί για να είναι αποτελεσματικό ενάντια στους σύνθετους οργανισμούς όπως οι κύστεις και οι πρωτόζωες συμπεριλαμβανομένου Cryptosporidium, Giardia και amoeba. Το χλώριο δεν είναι.

Καταστρέφει biofilm εντελώς στην πηγή με τη διείσδυση των στρωμάτων πολυσακχαριτών για να καταστρέψει τα pseudomonas και άλλα βακτηρίδια βάσεων μέσα στο biofilm. Το χλώριο όχι.

Οι οξειδωτικές ιδιότητες και η ριζική φύση του διοξειδίου χλωρίου το κάνουν έναν άριστο virucidal και βακτηριοκτόνο πράκτορα σε μια μεγάλη σειρά pH.

Πώς παθογόνο θανατώσεων ClO2;

Στα αλκαλικά μέσα η διαπερατότητα των κυψελοειδών τοίχων διαβίωσης στους αεριώδεις ριζοσπάστες διοξειδίου χλωρίου φαίνεται να αυξάνεται επιτρέποντας μια ευκολότερη πρόσβαση στα ζωτικής σημασίας μόρια. Η αντίδραση του διοξειδίου χλωρίου με τα ζωτικής σημασίας αμινοξέα είναι μια από τις κυρίαρχες διαδικασίες της δράσης της στα βακτηρίδια και τους ιούς.

Οι ενώσεις μέσα στα κύτταρα και στην επιφάνεια των μεμβρανών κυττάρων που περιέχουν το οξειδώσιμο υλικό αντιδρούν με το διοξείδιο χλωρίου, αναγκάζοντας το μεταβολισμό κυττάρων για να αναστατωθούν. Το διοξείδιο χλωρίου αντιδρά επίσης άμεσα με τους δεσμούς δισουλφιδίου στα αμινοξέα και το RNA στο κύτταρο. Αντίθετα από την μη-οξείδωση των απολυμαντικών, το διοξείδιο χλωρίου σκοτώνει τους μικροοργανισμούς ακόμα και όταν είναι ανενεργοί. Το οξειδωτικό φορτίο που τοποθετείται στα κύτταρα από τη δράση του διοξειδίου χλωρίου σημαίνει ότι οι περισσότεροι μικροοργανισμοί είναι ανίκανοι να ενισχύσουν την αντίσταση στο διοξείδιο χλωρίου.

Στην πραγματικότητα εντούτοις, λίγα βακτηρίδια ζουν μόνο, και ο συχνότερα βρίσκονται στο νερό και στις επιφάνειες υπό μορφή «biofilm» που είναι στενή ένωση πολλών εκατομμυρίων των βακτηριδίων. Πολλά βιοκτόνα έχουν τα ιδιαίτερα προβλήματα στη διείσδυση αυτού του biofilm, λόγω του πολυσακχαρίτη «κόλλα» που εκκρίνεται από τα βακτηρίδια όπως τα pseudomonas για να κρατήσει το biofilm από κοινού. Αντίθετα από τα περισσότερα βιοκτόνα, το διοξείδιο χλωρίου μπορεί αποτελεσματικά να διαπεράσει το στρώμα πολυσακχαριτών του biofilm χωρίς κατανάλωση στην αντίδραση με τις αδρανείς ζάχαρες. Αυτό επιτρέπει ClO2 για να ενεργήσει στα βακτηρίδια οι ίδιοι, που καταστρέφουν το biofilm.

Το διοξείδιο χλωρίου είναι ένα από διάφορα απολυμαντικά που είναι αποτελεσματικά ενάντια σε Giardia Lambia και Cryptosporidium oocysts, τα οποία προκαλούν τις ασθένειες όπως οι παροχές δημόσια πόσιμου ύδατος cryptosporidiosis. Διάφορες δημόσιες εγκαταστάσεις παροχής ύδατος χρησιμοποιούν τώρα τα συστήματα παραγωγής διοξειδίου χλωρίου παράλληλα με τα UV συστήματα προκειμένου να παρασχεθεί η πλήρης προστασία από Cryptosporidium.

ClO2 πλεονεκτήματα πέρα από άλλα οξειδωτικά βιοκτόνα

Σε σύγκριση με άλλα οξειδωτικά βιοκτόνα, το διοξείδιο χλωρίου έχει μια σημαντικά χαμηλότερη δύναμη οξείδωσης – αυτό σημαίνει ότι αντιδρά με λιγότερες ενώσεις, όπως οι οργανικές ενώσεις και η αμμωνία, όμως είναι αρκετά ισχυρό να επιτεθεί στους δεσμούς δισουλφιδίου που βρίσκονται στις μεμβράνες των βακτηριδίων και άλλου βιολογικού υλικού.

Αυτή η διαδικασία της «εκλεκτικής οξείδωσης» επιτρέπει στο βιοκτόνο διοξειδίου χλωρίου για να στοχεύσει όπου απαιτείται πιό πολύ, απολυμαίνοντας τις περιοχές γρήγορα και στις χαμηλότερες δόσεις, που οδηγούν στις μεγαλύτερες οικονομικές αποδοτικότητες.